Χωρίς τίτλο
2005
Το έργο εκτίθεται στη μόνιμη έκθεση
Σχέδιο
Μολύβι και χρωματιστό μολύβι σε χαρτί
25 x 30 εκ.
Δωρεά Λεωνίδα Ιωάννου, 2018
Αρ. Εισ. 1225/18
Ήδη από τις αρχές της δεκαετίας του 1980, η Χριστιάνα Σούλου (1961, Αθήνα) έχει αναδείξει σε βασική καλλιτεχνική πρακτική της το σχέδιο, ως ένα αρχέγονο καλλιτεχνικό είδος με διαχρονική αξία και αναλυτικές δυνατότητες. Το έργο της έχει εξελιχθεί σε βαθμό που τα σχέδιά της δεν μπορούν εύκολα να συνδεθούν με κάποια συγκεκριμένη εποχή, παραπέμποντας ταυτόχρονα σε αναγεννησιακές σπουδές, εικονογραφήσεις επιστημονικών εγχειριδίων και απεικονίσεις από σημαντικά λογοτεχνικά ή απόκρυφα κείμενα. Μοναδικό στο ύφος της γνώρισμα είναι ο βαθύς αισθησιασμός που αποδίδεται μέσα από ελάχιστα σχεδιαστικά ίχνη, συχνά στα όρια της ορατότητας.
Σε πολλές δημιουργίες της, η Χριστιάνα Σούλου προσπαθεί να αξιοποιήσει την δυνατότητα του σχεδίου να εκφράσει τον λόγο και τη λογοτεχνία, επιχειρώντας μια επανεγγραφή κειμένων όπως του Βιργιλίου, του Σαίξπηρ και του Χόρχε Λουίς Μπόρχες. Στις σειρές έργων με τίτλο Στοῦ πικραμένου τὴν αὐλὴ/ At the house of the mournful man – Amorgos / N. Gatsos και O ἄνθρωπος κατὰ τὸν ροῦν τῆς μυστηριώδους ζωῆς του / The man during the course of his mysterious life – Amorgos, η Σούλου επιχειρεί την εικαστική μεταγραφή στροφών από το ποίημα Αμοργός, το μοναδικό που εξέδωσε ο Νίκος Γκάτσος στη ζωή του, το 1943.
Η Χριστιάνα Σούλου γεννήθηκε στην Αθήνα από Aλεξανδρινή οικογένεια και πέρασε μεγάλο μέρος της παιδικής της ηλικίας στην Αίγυπτο. Ζει και εργάζεται στην Αθήνα. Σπούδασε στην École National Supérieure des Beaux-Arts στο Παρίσι. Έχει λάβει μέρος σε πολλές εκθέσεις σε όλο τον κόσμο (ενδεικτικά): Fürstenberg Zeitgenössisch, Ντονάουέσινγκεν (2018), Kölnischer Kunstverein, Κολονία (2016), Camden Arts Centre, Λονδίνο (2016), Baltic Centre for Contemporary Art, Νιούκαστλ (2016), Centre Pompidou, Παρίσι (2014), 55η Μπιενάλε της Βενετίας (2013), Ίδρυμα για τη Σύγχρονη Τέχνη ΔΕΣΤΕ, Αθήνα (2013), Palais de Tokyo, Παρίσι (2013), New Museum, Νέα Υόρκη (2010), 4η Μπιενάλε του Βερολίνου (2006).