Dress, Shot by Pearl Necklace
1995
Το έργο εκτίθεται στη μόνιμη έκθεση
Γλυπτική / Τρισδιάστατο αντικείμενο
Βελούδινο γυναικείο φόρεμα
133 x 44 εκ.
Μέρος της Δωρεάς της Συλλογής Δ.Δασκαλόπουλου
Η διερεύνηση των μεταμορφώσεων της ύλης μέσω της χρήσης ανορθόδοξων πρακτικών βρίσκεται στο επίκεντρο της πρακτικής της Βρετανίδας καλλιτέχνιδας Cornelia Parker (1956, Τσέσαϊρ, Αγγλία). Από τις σημαντικότερες εκπροσώπους της γενιάς της, έχει γίνει γνωστή για τις μεγάλης κλίμακας, συχνά επιτόπιες, εγκαταστάσεις της, που χαρακτηρίζονται από την επανάχρηση και μεταμόρφωση των καθημερινών αντικειμένων. Επιστρατεύοντας πρακτικές συλλογής, καταστροφής και ανασύνθεσης αντικειμένων, η καλλιτέχνιδα ανασύρει τις κρυφές ιστορίες τους, ενίοτε με ειρωνική και χιουμοριστική διάθεση, με σκοπό να φωτίσει τα πολλαπλά τους νοήματα και την καταγωγή τους.
Το ζεύγος έργων, Suit Shot by Small Change (Κοστούμι που πυροβολήθηκε από κέρματα, 1995) και Dress Shot by Pearl Necklace (Φόρεμα που πυροβολήθηκε από μαργαριταρένιο κολιέ, 1995), συνιστά μια κυριολεκτική αναπαράσταση των τίτλων τους. Χρησιμοποιώντας, αντί για σφαίρες, τις πέρλες ενός κολιέ και κέρματα, η Parker «πυροβόλησε» αντίστοιχα ένα γυναικείο βελούδινο φόρεμα και ένα ανδρικό κοστούμι. Τα «κουφάρια» των πολυτελών αλλά καταστραμμένων πια ενδυμάτων λειτουργούν ως φασματικές παρουσίες των πρωταγωνιστών μιας μυθοπλαστικής αφήγησης, εν μέρει υπονοώντας την ειρωνική και υπονομευτική χρήση των έμφυλων στερεοτύπων.
Η εγκατάσταση Avoided Object (1995) είναι μια συνάθροιση αντικειμένων που συνέλεξε η καλλιτέχνιδα από το υπέδαφος στο Ντίσελντορφ, χρησιμοποιώντας έναν ανιχνευτή μετάλλων. Η Parker, με αυτή της την πράξη, «σκάλισε» συμβολικά το παρελθόν της, το τραύμα του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου και, ιδιαίτερα, τη σιωπή αναφορικά με αυτό από την πλευρά της Γερμανίδας μητέρας της. Ανάμεσα στα απομεινάρια μιας αρχαιολογικής ανασκαφής και τα απόβλητα του αστικού περιβάλλοντος, τα αντικείμενα παρουσιάζονται αιωρούμενα από το δάπεδο, σε απόσταση αντίστοιχη του βάθους από το οποίο ανασύρθηκαν. Ο τίτλος αναφέρεται στο ευρύτερο σώμα έργων Avoided Objects, που άρχισε να δημιουργεί η καλλιτέχνιδα τη δεκαετία του 1990, στα οποία πειραματιζόταν με την εξερεύνηση του υλικού μας πολιτισμού και της ζωής των αντικειμένων μετά την αρχική τους χρήση. Η συνθήκη της αιώρησης, είτε κυριολεκτικά είτε μεταφορικά, είναι κεντρικής σημασίας στα έργα της Parker, καθώς υπαινίσσεται μια κατάσταση ρευστότητας και μεταβλητότητας των ταπεινών πραγμάτων, ειδικά σε σχέση με τη στατικότητα και τη μνημειακότητα της παραδοσιακής γλυπτικής. Όπως σημειώνει η ίδια: «Η δουλειά μου είναι σταθερά ασταθής […] αιωρείται ή είναι τόσο εύθραυστη που μπορεί να καταρρεύσει. Ίσως αυτό νιώθω για τη σχέση μου με τον κόσμο. Είναι μια καθολική συνθήκη, αυτή της ευαλωτότητας. Δεν έχουμε μια σταθερή, παγιωμένη ζωή. Ερχόμαστε συνεχώς αντιμέτωποι με το τι μας επιφυλάσσει στην πορεία η ζωή μας».
Η Cornelia Parker γεννήθηκε στο Τσέσαϊρ, Aγγλία, το 1956. Ζει και εργάζεται στο Λονδίνο. Η πρώτη μεγάλη της ατομική έκθεση, Thirty Pieces of Silver, πραγματοποιήθηκε στην Ikon Gallery του Μπέρμιγχαμ, το 1988. Έχει πραγματοποιήσει ατομικές εκθέσεις σε διάφορους χώρους (επιλογή): Tate Britain, Λονδίνο (2022), Cristea Roberts Gallery, Λονδίνο (2020), Museum of Contemporary Art Australia, Σίδνεϊ (2019), The Palace of Westminster, Λονδίνο (2018), Hayward touring exhibition, Ηνωμένο Βασίλειο (2018/19), Metropolitan Museum of Art, Νέα Υόρκη (2016), Whitworth Gallery, Μάντσεστερ (2015), Ikon Gallery, Μπέρμιγχαμ (2014) κ.ά. Το 1997 ήταν υποψήφια για το Bραβείο Turner. Το 2010 έλαβε τον τίτλο της Officer of the Order of the British Empire (OBE) και το 2022 προήχθη σε Commander (CBE) από τη βασίλισσα της Μεγάλης Βρετανίας. Έργα της υπάρχουν σε σημαντικές συλλογές μουσείων και ιδρυμάτων: Tate (Λονδίνο), British Council (Λονδίνο), Centre Pompidou (Παρίσι), Fundación la Caixa (Βαρκελώνη), MoMA (Νέα Υόρκη) και Yale Center for British Art (Κονέκτικατ).