Camgun #84
2008
Το έργο εκτίθεται στη μόνιμη έκθεση
Εγκατάσταση
Ξύλο, μέταλλο, πλαστικό, film reel, φιλμ, λάδι και μολύβι σε ριζόχαρτο
45 x 66,5 x 42 εκ.(γλυπτό)
90,7 x 122 εκ. (σχέδιo)
Αγορά στο πλαίσιο του προγράμματος «NEON FUND FOR EMST», 2015
Αρ. Εισ.1059/16
Ως ένας από τους σημαντικότερους καλλιτέχνες της γενιάς του, ο Φράνσις Άλις δουλεύει με μια ποικιλία μέσων (περφόρμανς, βίντεο, φωτογραφία, ζωγραφική κ.ά.) και χρησιμοποιεί ποιητικές και αλληγορικές μεθόδους για να θίξει σύγχρονα κοινωνικά και πολιτικά ζητήματα. Η σειρά Camguns αποτελείται από σχέδια και αντίγραφα οπλοπολυβόλων φτιαγμένα από ξύλο και μέταλλο, στα οποία οι γεμιστήρες αντικαθίστανται από κινηματογραφικούς κυλίνδρους με ταινίες φιλμ. Εμπνευσμένα από τα αυτοσχέδια όπλα του στρατού των Ζαπατίστας στο Μεξικό, τα υβριδικά αυτά αντικείμενα, που συνήθως παρουσιάζονται σε μεγάλες ενότητες, είναι το υλικό ισοδύναμο ενός λογοπαίγνιου: ο τίτλος τους προέρχεται από τη σύνθεση των λέξεων «κάμερα» (camera) και «όπλο» (gun), καθώς στα αγγλικά το ρήμα (shoot) χρησιμοποιείται για τη χρήση/λειτουργία και των δύο, τόσο δηλαδή για το πυροβολώ όσο και για το γυρίζω ταινία ή τραβώ φωτογραφία. ΣταCamguns, η κάμερα γίνεται σύμβολο και μέσο επιβολής εξουσίας. Όταν μια πράξη (βίας) καταγράφεται μέσα από τον φακό αποκτά υπόσταση: είναι ένα γεγονός που μπορεί να επαναληφθεί και να μαρτυρηθεί ως υποκειμενική εμπειρία. Μέσω της κάμερας, η πραγματικότητα γίνεται αφήγηση και η αφήγηση γίνεται «όπλο» στα χέρια του εκάστοτε αφηγητή.
Άννα Μυκονιάτη, κείμενο από τον κατάλογο της μόνιμης έκθεσης ENTER ΕΜΣΤ: Συλλογή & Ιστορία, Ένας σύντομος οδηγός, 2020