Rayonnage
2009 - 2014
Το έργο εκτίθεται στη μόνιμη έκθεση
Εγκατάσταση
Εγκατάσταση
Μαλλί σε καμβά, μεταλλική κατασκευή
Έξι κεντήματα:
Νούμερο 2, βασισμένο στο «Φρουρά με γυναίκα να ικετεύει τους στρατιώτες» του Willem Cornelisz Duyster, 2009, 132 x 88 εκ.
Νούμερο 3, βασισμένο στο «Οι βοσκοί της Αρκαδίας» του Nicolas Poussin, 2009, 86 x 139 εκ.
Νούμερο 4, βασισμένο στο «Εξέγερση στο Κάιρο» του Anne Girodet de Roucy Trioson, 2009, 127 x 87 εκ.
Νούμερο 5, βασισμένο στο «L’incendie» του Ary Scheffer, 2012, 120 x 96 εκ.
Νούμερο 6, βασισμένο στο «Η 3η Μαΐου 1808» του Francisco de Goya, 2013, 90 x 123 εκ.
Νούμερο 7, βασισμένο στο «Το Ναυάγιο του Δον Χουάν», του Eugène Delacroix, 2013, 90 x 123 εκ.
Αγορά 2017 στο πλαίσιο του προγράμματος «NEON FUND FOR EMST»
Αρ. Εισ. 1072/17
Η τέχνη της Bertille Bak (1983, Αράς, Γαλλία) αποτελεί μια γόνιμη συγχώνευση προσωπικής ιστορίας και δημιουργικής εξερεύνησης, την οποία καθόρισε το μεγάλωμά της σε μια οικογένεια ανθρακωρύχων στη βόρεια Γαλλία. Η καλλιτεχνική της πρακτική συνδυάζει φιλμ, εγκαταστάσεις, τη συμμετοχικότητα και διαφορετικές κοινότητες με έναν ευφάνταστο παραλογισμό. Για το έργο της έχει εντρυφήσει σε κοινότητες τελείως διαφορετικές μεταξύ τους, από την πάλαι ποτέ κωμόπολη ανθρακωρύχων Μπαρλέν, την πολωνική διασπορά της Νέας Υόρκης, μέχρι ένα μοναστήρι στο Παρίσι. Στην προσέγγισή της συνδυάζει την ανθρωπολογία και την κοινωνική γεωγραφία με το χιούμορ και τη φαντασία, οικειοποιούμενη με ευαισθησία τα ήθη και τις παραδόσεις των εκάστοτε κοινοτήτων, συχνά με μια νότα στοργής και αστεϊσμού.
Στα έργα της Bertille Bak απλά στιγμιότυπα της καθημερινότητας μετατρέπονται σε ευφάνταστους μύθους. Στο βίντεο έργο της, Faire le mur (2008), που διαδραματίζεται στην πόλη Μπαρλέν, καταγράφει τον καθημερινό αγώνα των κατοίκων ενάντια στους εργολάβους που προσπαθούν να τους αναγκάσουν να φύγουν. Αντιμέτωποι με αυτήν την πίεση, οι ντόπιοι θέτουν σε εφαρμογή, υπό την καθοδήγησή της, μια ποιητική αντίσταση κατά ενός αόρατου εχθρού, τον οποίο ενσαρκώνει σκωπτικά ένας τεράστιος εκσκαφέας. Η δημόσια αντίσταση παίρνει τη μορφή μιας επικής θεατρικής σκηνοθεσίας, βασισμένη σε παιδικές φαντασιώσεις εξέγερσης, με σπίτια που προστατεύονται από πολλαπλές αμπαρωμένες πόρτες, επικοινωνίες μέσω ομιλούντων σωλήνων και έναν αυτοσχέδιο καταπέλτη που εκτοξεύεται από το βάρος ενός παιδιού. Η ταινία συνοδεύεται από την εγκατάσταση Rayonnage (2015), αποτελούμενη από έξι ταπετσαρίες, κρεμασμένες κάθετα σε έναν τοίχο. Οι ταπετσαρίες, φτιαγμένες συλλογικά από ανθρώπους της κοινότητας, αποτελούν αναπαραστάσεις εμβληματικών έργων τέχνης που απεικονίζουν σκηνές διωγμών ή αντίστασης, όπως είναι Η Σχεδία της Μέδουσας του Théodore Géricault και Η 3η Μαΐου 1808 του Francisco Goya.
H Bertille Bak γεννήθηκε στην Αράς της Γαλλίας, ενώ ζει και εργάζεται στο Παρίσι. Ατομικές εκθέσεις (επιλογή): Jeu de Paume Paris (solo), Παρίσι (2024), Marcel Duchamp Prize, Centre Pompidou, Παρίσι (2023), Le musée du Louvre-Lens, Lens (2023), Mineur Mineur, Ίδρυμα Mario Merz, Τορίνο (2022), Bertille Bak-Poussières, Artconnexion, Lille (2019), Usine à divertissement, FRAC PACA, Μασσαλία, FRAC Normandie, Καέν (2017), Circuits, Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης του Παρισιού (2012). Ομαδικές εκθέσεις (επιλογή): The Human – The Conditions of Creativity in the Age of AI, Louisiana Museum of Modern Art, Κοπεγχάγη (2023), Barbe à Papa, CAPC Bordeaux, Μπορτνώ (2022/2023), Kochi Biennial, Κότσι, Folklore, Centre Pompidou Metz, Μετζ (2022), Mario Merz Prize finalists, 3η έκδοση, Foundation Merz, Τορίνο (2019), Συλλογή ANTIDORON-EMΣT, Documenta 14, Fridericianum, Κάσελ (2017), Hacking Habitat, Niet Normaal Foundation, Ουτρέχτη (2017), 5η Μπιενάλε Θεσσαλονίκης (2015), Double feature, Schrin Kunsthalle Φρανκφούρτη (2015). Το έργο της είναι μέρος των συλλογών των Musée d'art moderne de la ville de Paris, Παρίσι, Musée d'art contemporain du Val-de-Marne, FRAC Rhône-Alpes, FRAC Aquitaine, FRAC Alsace, FRAC Basse Normandie, FRAC Limousin, François Pinault, Artis, Centre Georges Pompidou, Παρίσι, Fondation Louis Vuitton pour la création, μεταξύ άλλων.